De afgelopen tijd waren er de verlies- en hoopbijeenkomsten. Ze waren steeds goed bezocht. Wat mij opvalt, is de diversiteit aan emoties en overwegingen. Er is boosheid vanwege het gevoel overspoeld te zijn door beslissingen. Informatie voelde – en voelt vaak nog – onvoldoende. Ook is er verdriet. Want mensen haakten af en zij worden gemist. Of het gemis van een kerkgebouw. Of verdriet om predikanten die vertrokken zijn. Het stapelt zich op. Soms valt het moeilijk om elkaars verdriet te erkennen. Dat vraagt geduld en erkenning van iedereen. Ook zeggen sommigen ‘we hebben dit eerder meegemaakt, we komen hier doorheen’, of ‘laten we ons laten leiden door de Heilige Geest’. Voorlopig zullen verlies en hoop actuele thema’s blijven in de Lichtbron.
Breed leeft het verlangen naar transparante communicatie en gezamenlijke besluitvorming, bijvoorbeeld over het orgel en de kerkgebouwen. Daar ligt een opdracht – en een kans! – voor wijkkerkenraad en Algemene Kerkenraad.
Ook is er behoefte om de visie en missie te verhelderen: wat geloven we, waar willen we naartoe? Op weg naar de fusie waren daar inspirerende bijeenkomsten over. In januari pakken we dat op met de reeks Lichtbron-gesprekken. In februari is daarvan de uitslag.
Pieter van Winden, interim-predikant
