Invocabit
Psalm 91: 15
Een roep, een gebed aan het begin van de reis door de woestijn.
Heer onze Heer, voor zover het oog kan reiken niets
dan asgrijze einder zonder einde
onder een zware paarse lucht,
land waar niets groeit dan vlakke verlatenheid,
waar leegte zich laaft aan leegte.
Heer, zie hier zijn wij,
in deze wereld wonen wij.
Wij kijken elkaar aan;
wie durft de eerste stap te wagen?
Wij kijken omhoog, roepen Uw Naam,
vragen de hoge vogels onze fladderende stemmen
mee te nemen op hun gevleugeld lied.
Open Uw oren, Heer. Houd U niet doof,
geef ons in deze woestijnwereld een hart om U te horen.
Geef ons oren om Uw hart te verstaan.
Wij zetten de eerste
stap
Gedicht en aquarel: Henk van ter Meij
