Op welk plek vindt u hoop?’ Die vraag werd aan iedereen gesteld die de kerk binnenkwam, door Mette, Mette en Tirza die bij het Bord van de Hoop stonden. De antwoorden varieerden van ‘in de kerk’ tot ‘bij mijn kleinkinderen’ tot ‘achter mijn drumstel’.
In de viering bekeken we samen met de kinderen dit bord, wat helemaal past in ons adventsproject ‘Help je me hopen?’. Want door dit bord delen we met elkaar, jong en oud, hoopgevende berichten.
Ook zagen we een filmpje van de tieners waarin zij aangeven waar zij hoop vinden. Dit filmpje kunt u hier terugzien.
We hoorden profetieën uit Zacharia en Lucas, waarin een boom centraal staat: aan een vijgenboom kun je zien dat de lente eraan komt, de knoppen aan zijn lege takken zijn een teken van hoop. In een korte, krachtige en persoonlijke overweging werden deze pittige profetische teksten in onze tijd en context geplaatst.
Na de overweging kwam een vrolijke stoet met kinderen en tieners de kerk binnen, voorop liep trotse oma Anita met haar kleinzoon Hidde. Hij werd gedoopt, met alle kinderen als getuigen eromheen: in de naam van de Vader en Zoon en de Heilige Geest. Saar, zijn grote zus schonk het water in, en moeder Carlien sprak mooie wensen uit voor zijn leven. Vader Merlijn stak de doopkaars aan.
Het was een vrolijke en inspirerende en vooral hoopvolle dienst. Op naar de volgende adventsviering!
Komende zondag krijgt u de vraag: Van wie krijgt u/krijg jij hoop?
Denk er maar vast over na!
