Het Liedboek uit 2013 kent nog veel verborgenheden. Sla nummer 432 maar eens op! We vinden daar onder de nummers a t/m d korte, tweeregelige ‘liederen’. Hoe kun je die nu zingen?
Als we goed kijken, staat erboven: ‘introïtusantifoon’. Nu kent iedere zondag in advent in de traditie een Latijnse naam, die ontleend is aan een zin uit de Bijbel. Achtereenvolgens zijn dat zondag Levavi, zondag Populus Sion, zondag Gaudete en zondag Rorate coeli. Tegelijkertijd kent ieder van deze zondagen een psalm die traditioneel aan het begin van de dienst gezongen wordt. De antifonen 432a-d zijn muzikaal zo samengesteld, dat ze samen met de psalm van de zondag kunnen klinken. Dat gaat als volgt: 432a+ps 25; 432b+ps 80, 432c+ps 85, 432d+ps 19. Iedere antifoon legt de nadruk op een bepaalde thematiek uit de psalm.
Eigenlijk is een antifoon een soort refrein. De antifoon wordt één keer vóór de psalm gezongen en erna nog een keer herhaald. De genoemde antifonen krijgen een plek aan het begin van de diensten in Advent.
Overigens kennen alle perioden in het kerkelijk jaar dergelijke antifonen in het Liedboek, kijk maar eens naar LB 467, LB 514, LB 535, LB 564, LB 640, LB 660, LB 668, LB 703, LB 710. Dan zie je: iedere categorie van het kerkelijk jaar in het Liedboek begint met een setje introïtusantifonen, die voortkomen uit de liturgie van het Lutherse deel van onze Protestantse Kerk.
Werkgroep Vieren
