Sommige mensen is het opgevallen dat de kerkdienst aan het begin een beetje anders loopt dan anders.
De Werkgroep Vieren is met visie bezig over allerlei aspecten van de eredienst op zondag. Dat gesprek is nog niet afgerond – we zijn nog maar pas begonnen! Ondertussen vieren we wel week aan week door, dat kunnen we niet even stopzetten. Dus iedere week moet er een keuze gemaakt worden hoe we het doen. Omdat geen van de gewoontes uit de oude wijken bepalend is, beginnen we echt van nul af aan helemaal opnieuw de dingen te doordenken. Het idee achter het huidige begin is, dat wij allen als geroepenen voor het aangezicht van God samenkomen. Het is niet de kerkenraad die een soort ‘organisatiecomité’ is voor kerkdiensten, zoals een ‘welkom’ veronderstelt en ons een activiteit voorschotelt (‘we wensen u een gezegende dienst’). Dat maakt het te ‘horizontaal’, van kerkenraad tot gemeente.
Deze vorm wil juist benadrukken dat we te gast zijn bij God aan huis. Daarom sluiten we aan op een oude traditie waar vanuit de stilte het ‘Onze hulp’ klinkt. De ouderling legt zo éérst namens de gemeente het contact met God, en niet namens de kerkenraad het contact met de gemeente. Want de kerkenraad komt uit de gemeente voort. De kerkgangers worden aan de deur al welkom geheten, wat een mooie gewoonte is om vast te houden.
Het kan ook anders, absoluut! Zeker als het over eredienst gaat heeft iedereen een opvatting en smaak over hoe dingen zouden moeten of kunnen. Dat gesprek voeren we momenteel in de Werkgroep Vieren en we nemen daarin alle geledingen mee. Wel doen we even een stapje terug van alle ingesleten gewoontes die we hadden en experimenteren we de komende tijd, niet wetende waar we uiteindelijk zullen uitkomen.
Als we een stapje zetten, hoort u van ons. Dit is – op verzoek – een korte uitleg tussendoor.
vanuit de Werkgroep Vieren – Oane Reitsma
